Τα κατάγματα των μετακαρπίων δημιουργούνται σχεδόν πάντα από τραυματισμό. Το πιο κοινό είναι το κάταγμα του 5ου μετακαρπίου του οποίου ο κλασικός μηχανισμός είναι γροθιά σε αντίπαλο ή σκληρή επιφάνεια - γι’ αυτό τον λόγο ονομάζεται και κάταγμα του πυγμάχου (boxer’s fracture).
Τα κατάγματα των μετακαρπίων δεν έχουν συνήθως μεγάλη μετατόπιση, καθώς τα οστά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με πολλαπλούς συνδέσμους. Για τον ίδιο λόγο τα δύο τμήματα του σπασμένου οστού σπάνια σχηματίζουν μεγάλη γωνίωση. Σημαντική είναι ωστόσο η λήψη καλής ποιότητας ακτινογραφιών στην οποία πρέπει να μετρηθεί ακριβώς η γωνίωση στο σημείο του κατάγματος. Η πρόγνωση είναι διαφορετική για κάθε μετακάρπιο: στο μετακάρπιο του δείκτη είναι αποδεκτή γωνίωση έως 10°, στου μέσου έως 20°, στου παράμεσου έως 30° και στου μικρού δακτύλου (κάταγμα boxer) έως και 40° γωνίωση.
Η θεραπεία είναι συνήθως συντηρητική, με ακινητοποίηση σε νάρθηκα που περιλαμβάνει και την πρώτη φάλαγγα του δακτύλου. Τρεις εβδομάδες στον νάρθηκα είναι συνήθως αρκετές για πώρωση του κατάγματος.
