Τα κατάγματα κόπωσης είναι πολύ συχνά στον αθλητισμό - πρόκειται ουσιαστικά για σύνδρομα υπέρχρησης. Συμβαίνουν όταν οι μύες, λόγω αυξημένης κόπωσης, χάνουν τη δυνατότητα να απορροφούν κραδασμούς. Ο κραδασμός μεταφέρεται πλέον στο οστό, το οποίο στο τέλος <ραγίζει>.
Κατάγματα κόπωσης προκαλούνται συχνά απο αλλαγές στην ένταση ή στον όγκο της προπόνησης - αλλά και αλλαγές στην σκληρότητα της επιφάνειας (χόρτο, ταρτάν, παρκέ, κ.λ.π.). Τα περισσότερα εμφανίζονται στα οστά των κάτω άκρων - συχνότερα στην κνήμη, την περόνη και τα μετατάρσια.
Η θεραπεία είναι συντηρητική στα αρχικά στάδια με τροποποίηση της προπόνησης και διόρθωση οποιωνδήποτε παραγόντων προδιάθεσης, π.χ. ανισοσκελία, δυσκαμψία αρθρώσεων, ακατάλληλα παπούτσια, κλπ. Σε πιο προχωρημένο στάδιο συχνά είναι πλέον αναγκαία η χειρουργική θεραπεία.