Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι το πιο διαδεδομένο αυτοάνοσο νόσημα στον κόσμο. Στις χώρες που υπάρχουν στατιστικές υπολογίζεται ότι περίπου το 1% του ενήλικου πληθυσμού υποφέρει από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Όπως σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα, η αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού κατευθύνεται ενάντια στα ίδια κύτταρα.
Στην ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι κλασική η καταστροφή των αρθρώσεων και συγκεκριμένα του αρθρικού υμένα. Το αποτέλεσμα είναι πόνος και πρήξιμο των αρθρώσεων. Η παθολογία είναι πάντοτε συμμετρική (και τα δύο γόνατα, και οι δύο ώμοι, και οι δύο αγκώνες κλπ.) και χαρακτηριστικό είναι το σύμπτωμα της πρωϊνής δυσκαμψίας: ο ασθενής ξυπνάει με τις αρθρώσεις πονεμένες και δύσκαμπτες, ενώ όσο το σώμα <ζεσταίνεται> κατά την διάρκεια της ημέρας, η κατάσταση βελτιώνεται. Το αντίθετο ισχύει για την οστεοαρθρίτιδα στην οποία τυπικά ο ασθενής ξυπνάει <φρέσκος> και η κατάσταση επιδεινώνεται με την κόπωση της ημέρας.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί και η πορεία της δεν είναι πάντα προβλέψιμη: συχνά τις περιόδους μεγάλης έξαρσης ακολουθούν μήνες ή και χρόνια ηρεμίας. Η αγωγή επομένως που δίνεται είναι πάντα υποστηρικτική και αποσκοπεί στη διατήρηση μιας καλής ποιότητας ζωής.
